Het graf van Oskar Schindler | Leven, dood en laatste rustplaats

Tegen het einde van de oorlog had Schindler zijn hele fortuin uitgegeven aan omkoperij en het illegaal op de markt kopen van proviand voor zijn personeel. Hij reisde naar Regensburg en vervolgens München, bijna berooid, maar floreerde niet in het naoorlogse Duitsland. In 1949 verhuisde Schindler naar Argentinië, waar hij experimenteerde met het fokken van kippen en later nutria (coypu), een klein zoogdier dat wordt gehouden voor zijn vacht. Hij verliet zijn vrouw en verhuisde naar Duitsland nadat het bedrijf in 1958 failliet ging, waar hij een opeenvolging van mislukte zakelijke ondernemingen had, zoals een cementfabriek. In 1963 vroeg hij faillissement aan en het jaar daarop kreeg hij een hartaanval, waardoor hij een maand in het ziekenhuis lag.

Schindler overleefde met geld dat door Schindlerjuden vanuit de hele wereld werd gestuurd en hield contact met veel van de Joden die hij tijdens de oorlog ontmoette, met name Stern en Pfefferberg. Op 9 oktober 1974 stierf hij aan leverfalen. Hij is de enige persoon van de Nazipartij die geëerd wordt door begraven te worden op de berg Sion in Jeruzalem. Op 8 mei 1962 eerde Yad Vashem Schindler met een dienst waarbij een johannesbroodboom ter ere van hem werd geplaatst op de Laan der Rechtvaardigen als erkenning voor zijn werk in oorlogstijd. Tot op de dag van vandaag worden de bijdrage en nalatenschap van Oskar Schindler liefdevol herinnerd te midden van de grimmige memoires van de holocaust.

Oskar Schindler is verantwoordelijk voor het redden van de levens van 1.200 Joden door ze in dienst te nemen bij zijn emailleer- en munitiebedrijven in het bezette Polen en het Protectoraat Bohemen en Moravië tijdens de Holocaust. Aanvankelijk gemotiveerd door winstbejag, leerde Schindler de nazi-ideologie doorzien en erkende hij de benarde situatie van de Joden. Hij gebruikte zijn positie om talloze levens te redden en werd geëerd met een begraafplaats bovenop de berg Sion in Jeruzalem. De Hebreeuwse inscriptie op zijn graf luidt: "Rechtvaardige onder de Volkeren" en de Duitse inscriptie luidt: "De onvergetelijke redder van 1200 vervolgde Joden". Op 24 juni 1993 werden Oskar Schindler en zijn vrouw Emilie uitgeroepen tot Rechtvaardigen onder de Volkeren, een onderscheiding die door de staat Israël wordt gegeven aan niet-joden die actief hebben deelgenomen aan de redding van Joden tijdens de Holocaust.

Hij was het onderwerp van de roman Schindler's Ark uit 1982 en de verfilming Schindler's List uit 1993, die beide zijn leven beschrijven als een winstbeluste oplichter die uiteindelijk blijk gaf van groot initiatief, doorzettingsvermogen, moed en toewijding om de levens van zijn Joodse arbeiders te redden. Artefacten die relevant zijn voor de onverschrokken daad van Oskar Schindler worden tot op de dag van vandaag zeer gewaardeerd. Op de zolder van de flat van Ami en Heinrich Staehr in Hildesheim werd in 1997 een tas van Schindler opgegraven met historische foto's en documenten. Werknemers die dozen met materiaal doorzochten die waren verkregen door auteur Thomas Keneally, ontdekten begin april 2009 een duplicaat van een variatie van de lijst in de Staatsbibliotheek van New South Wales.